Een wandeling in het Vlaamse Heuvelland - 2017

Augustus 2017

- het bloed kruipt waar het niet gaan kan ...

- de zon schijnt ...

- het mooie weer lokt ons naar buiten.

We willen geen steden of winkels bezoeken. We gaan de natuur in en genieten van zoveel moois in deze nochtans harde wereld.

Stapschoenen aan en weg zijn we …

Het hoeft niet altijd een reis of vakantie te zijn in het buitenland.

Dichtbij bevindt zich het Westvlaamse heuvelland. Er zijn rijk beboste heuvels van waarop we een ruim uitzicht hebben op Frans-Vlaanderen. De wandel-en ruiterpaden storen zich aan niet aan landgrenzen. De wandeling, in een lus, loopt zomaar enkele keren de grens over; België, Frankrijk, België, Frankrijk ...

De naam 'Heuvelland' doet niet meteen denken aan hoge bergen en toch spreken we hier van de Kemmelberg, de Rodeberg, de Zwarteberg, de Scherpenberg en de Katsberg.

Deze 'bergen' zijn ontstaan uit een duinenformatie toen de Noordzee nog tot daar landinwaarts kwam. In het duinenzand zat heel wat ijzer. Dit vormde door oxidatie met het zand zandsteen. Zo hebben deze heuvels de tand des tijds doorstaan.

Ten zuiden van deze heuvelkam bevindt zich het stroomgebied van de Leie, ten noorden van deze heuvelkam het stroomgebied van de IJzer.

De Kemmelberg is een heuvel die op 0,5 km van het dorp Kemmel ligt en is met zijn 156 meter het hoogste punt van de provincie West-Vlaanderen.

Wandel met ons mee, de Kemmelberg op, door de bossen

Er zijn weinig wandelaars vandaag. Het is zalig om de natuur te ruiken en te kunnen genieten van de rust.

We zien vooral de stam en bladeren in allerlei variaties, van de bomen, maar de wortels spelen een belangrijke rol. We bekijken verschillende boomwortels en het is net of ze met elkaar concurreren om voedingsstoffen in de grond.

Zijn het nu boomwortels of is het een krokodil?

Ze hebben allerlei vormen, de fantasie slaat op hol .. Wie zit daar verborgen? Is daar een slurf van een olifant zichtbaar, rechts?

Ook de bloemen, struiken en de bessen gaan we niet zomaar voorbij ..

De bessen zijn nog niet allemaal rijp.

En .. hangt daar nu een zeepaardje, in het bos?

We komen stilaan terug aan de rand.

De Kemmelberg is ook een van de getuigenheuvels van het West-Vlaams Heuvelland. Ook hier woede de eerste wereldoorlog in alle hevigheid. Boven op de berg staat een gedenkzuil met aan de voet een gebeeldhouwde engel, ter nagedachtenis van de 5294 Franse soldaten die hier in 1918 het leven lieten, tijdens een massale Duitse aanval. De Kemmelberg werd toen urenlang bestookt aan een ritme van 100 granaten per minuut en met zware bombardementen vanuit de lucht.

Het duurde tot in het najaar van 1918 eer de berg opnieuw kon veroverd worden. Vanaf 1920 werden de lichamen van de gesneuvelden bij mekaar gelegd in een massagraf op de flank van de Kemmelberg. Een gedenksteen in de vorm van een piramide, getooid met de Franse haan markeert dit soldatengraf.

Ook deze dag was er één om te koesteren, weg van de drukte en genieten van de boslucht.