De Tempel van Karnak

Het tempelcomplex van Karnak overtreft alle andere farao-monumenten, afgezien van de piramides van Gizeh. Je kunt er gemakkelijk een halve dag doorbrengen. Het is een monumentale site, die zich uitstrekt over 30 hectaren. De tempel werd gebouwd door koning Amenhotep III en later door verschillende farao’s (er wordt gesproken van een 50-tal) voltooid en uitgebreid. Er werd 1600 jaar aan gewerkt. Het tempelcomplex lijkt wel een stad van zandsteen en graniet. Het is overweldigend: binnenhoven, zuilenhallen, kolossen, een groot heilig meer – het houdt maar niet op!

Het kolossale bouwwerk bestaat uit 3 afzonderlijke tempels. Eén daarvan is gewijd aan de god Montoe (de god van de oorlog), één is gewijd aan de godin Moet en daartussen ligt de tempel van de god Amon-Ra. Deze laatste is het meest indrukwekkend en is gewijd aan deze oppergod van het Nieuwe Rijk. De tempel is zo groot dat het ruimte zou kunnen bieden aan 10 kathedralen.

Sfinxenlaan

Niet alles in deze buurt is al ontdekt ; er zit nog veel in de bodem. Een groot project was het blootleggen van de 3 km lange sfinxenlaan tussen beide tempels. Het werk daaraan is gestart in 2005 en is voor 90% klaar. Er zijn al 650 sfinxen gevonden : sommige helemaal vernietigd, andere bijna intact. In totaal moeten er 1500 hebben gestaan.

Het zuilencomplex is grandioos en de sfinxen vormen een immens gangpad. Onder meer de Indiana Jonesfilms werden hier gedraaid.

We wandelen langs de stenen ramsfinxen van Ramses II. Geen leeuwen hier, maar rammen, het heilige dier van Amon, aan wie de tempel gewijd is. Over deze laan droegen de priesters de heilige boot van Amon van de aanlegsteiger van de Nijl naar de tempel.

Voorhof

We komen in de grote voorhof van 103m bij 84 m. Aan de rechterzijde zijn nog een deel van (verminkte) ramsfinxen te zien.

Maar alle ogen zijn gericht op een imposant granieten beeld. Het is de kolos van Ramses II . Tegen het koninklijk been van het beeld staat een prinses, zijn dochter Benta Anta.

De grote zuilenzaal

Deze zaal is een wonder van Egyptische bouwkunst uit de 14de eeuw vóór onze jaartelling. Het is de grootste zuilenzaal ter wereld, 103 bij 52 m. De gids vertelt dat de St. Pieter in Rome + St. Paul’s in Londen hier gemakkelijk samen zouden inpassen.

bovenstaande afb. komt via google - zo mooi kon ik deze foto niet nemen.

Wat voelen wij ons klein naast deze kolossen! Deze gigantische zuilenzaal  bevat 134 zuilen van 22 m hoog.

De zuilen van het middenschip hebben kelkkapitelen, die van de zijbeuken hebben knopkapitelen. Op de zuilen en op de muur tonen reliëfs scénes van offers en veldtochten tegen de Syriërs en de Hettieten.

Er zijn stenen balken tussen de zuilen, architraven.

Sommige hebben een lengte van 9,2m en wegen 65.000 kg. Vanwege de zwaarte van deze architraven moesten de zuilen dicht bij elkaar staan. Daardoor lijkt de zuilenzaal op een versteend woud.

De onderkanten van verscheidene architraven hebben hun oorspronkelijke beschildering en kleur behouden. Gewoon prachtig!

foto hierboven : een van de kleurrijke architraven.

We komen in de derde pyloon gebouwd onder Amenhotep III. Achter deze pyloon werden 4 obelisken van Thotmoses I opgericht. Slechts één daarvan is overgebleven – 23 m hoog en weegt 210 ton.

Tussen de vierde en de vijfde pyloon richtte koningin Hatsjepsoet twee obelisken op. Slechts de noordelijke met een hoogte van 29m en een gewicht van 324 ton, is overgebleven. De twee obelisken waren door haar architect Senmoet uitgezocht in de roze granietrotsen van Aswan. Aan het voetstuk noteert Hatsjepsoet dat de obelisk in Aswan werd uitgekapt en opgericht in zeven maanden.  Dit gebeurde in het 15de jaar van haar regering.

Een van de obelisken ligt nu gebroken bij het heilige meer van de tempel.

We hangen aan de lippen van Ata als hij vertelt over alles rondom ons : de geschiedenis van de tempel, de prachtige zuilen met mooie papyrus en lotusbloemen, de hiërogliefen, de pylonen, de vele beelden met hun eigen verhaal ….

Wie durft nog te zeggen dat geschiedenis saai is!

Beelden van koning Thotmoses III

Achter de ruïne, komen we in de feestzaal en daar zien we de vermaarde afbeeldingen van planten, dieren en vogels die Thotmoses III vanuit Syrië naar Egypte liet overbrengen.

foto hierboven : beeld van koning Amenhotep III

Vanuit de feestzaal wandelen we naar het meer. Dit meer heeft een oppervlakte van 70 bij 120 m. en het werd gebruikt voor processievaarten en rituele wassingen.

Hier zie je slechts een deel van het meer.

Op een hoge sokkel, bij het meer, ligt de grote granieten scarabee (mestkever) van Amenhotep III, het symbool van de morgenzon en de onsterfelijkheid.

Ik laat jullie genieten van een paar beelden eer we de tempel verlaten.

We worden teruggefloten door Ata - onze boot ligt klaar om af te varen.

Wij gaan naar het dek om vanaf daar te zien hoe we uit Luxor wegvaren (de tempel van Luxor zelf  zal bezocht worden bij de terugkomst).

De dag was vermoeiend maar héél mooi.

We ontspannen even bij een heerlijke douche en maken ons klaar voor het avondmaal. We gaan met ons groepje een aperitiefje drinken in de bar en samen eten. Het is opnieuw buffetvorm, en weer is het dessertbuffet overvloedig gevuld met nieuwe dingen. We zullen maar niet aan de lijn denken!

Er wordt nog wat gezellig gekeuveld op het dek. De boot is al een stuk verder gevaren.

Wij duiken onder de lakens … tot morgen.