We reizen door een deel van Slowakije, een land met een mooi natuur, vele kerken en zoveel meer.

Slowakije is het oostelijke deel van het vroegere Tsjecho-Slowakije.

Uit wikipedia:

Tsjecho-Slowakije of Tsjechoslowakije was een republiek in Midden-Europa, ontstaan uit het uiteenvallen van de Donau-monarchie (Oostenrijk-Hongarije) na de Eerste Wereldoorlog. Op 1 januari 1993 volgde een (vreedzame) opdeling in Tsjechië en Slowakije.
Slowakije verklaarde zich op 17 juli 1992 soeverein, nam op 3 september een eigen grondwet aan en officieel splitste het land op 1 januari 1993. De splitsing werd uitgebreid gevierd in Slowakije, in Tsjechië waren er geen feestelijkheden.

We reizen door een land vol mooie en ongerepte natuur, watervallen, kloven en grotten. Ik spreek terecht over onze reis door het Slowaaks paradijs.
Slowakije staat bekend als wandelparadijs. Wie rust en ruimte zoekt kan neerstrijken bij de kristalheldere bergmeertjes waarin de Hoge Tatra weerspiegelen. De Slowaken hebben ook duizenden kilometers fietsroute op kaart gezet.

Als we van het westen naar het oosten rijden, valt het op dat het landschap steeds ruiger wordt. Aan we westkant vormen de Witte Karpaten (uitlopers van de Alpen) de grens met Polen. Het Hoge Tatragebergte vormt de scheiding tussen Slowakije en Polen. En in het zuiden vormt de Donau, voor een deel, de grens met Hongarije.

afbeelding genomen via www.slowakije-veenstra.nl

Slowakije is één van de bosrijkste landen van Europa. Ruim 1/3 van het land wordt bedekt met bossen. Hoog op de berghellingen groeien voornamelijk naaldbomen, terwijl men in de valleien en laagvlakten veel loofbomen aantreffen.

Tradities en folklore

Van de eens zo rijke Slowaakse folklore is in het dagelijkse leven niet veel meer te merken. Maar toch leeft de folklore nog in klederdracht, muziek en volksdansen, tijdens de vele feesten en festivals. Ook nog mensen hechten daar veel belang aan en zelfs bij bruiloften wordt die bijzondere kleding nog gedragen.

BRATISLAVA

Hier begint onze reis, in de hoofdstad aan de Donau. Het is heerlijk zonnig weer en de mensen zitten buiten op de terrassen of kuieren door de straten.

Onze magen knorren en we genieten van onze eerste Slowaakse maaltijd op een terras aan de Donau. Op de rivier varen toeristenschepen af en aan, naar onder andere Wenen en Budapest.

Na het middagmaal verkennen we de historische binnenstad. We gaan eerst naar het Slowaaks Nationaal Museum. Daar hebben ze een interessante tentoonstelling over Slowakije in de 20e eeuw. Het was nogal een turbulente tijd, van het fascisme (Slowakije was een vazalstaat aan de zijde van Duitsland) naar het communisme. Maar er is ook het relatief gelukkige huwelijk met Tsjechië en de scheiding.
Films en  TV-fragmenten, maar ook spandoeken maken de historische gebeurtenissen aanschouwelijk.

Daarna is het even zoeken in de straten van het centrum naar de Blauwe Kerk.  Je zou toch denken dat een blauwe torenspits vanaf overal te zien zou zijn, maar nee. Met behulp van een plattegrond komen we er. Gelukkig maar, want dit is dè bezienswaardigheid in Bratislava.

Het is een katholieke kerk (St. Elisabeth) gebouwd in 1907/1908 in Art Nouveau stijl. En hij is helemaal lichtblauw, zowel van binnen als van buiten! Het lijkt wel alsof Gaudí er zijn stempel gedrukt heeft.

We wandelen langs de Redouta, de Nationale galerij, de Gaymedesfontein, het Nationaal theater, het Oude Raadhuis, de Sint-Maartenskathedraal en het Primatiaal Paleis ….

foto links 'casino Redouta'  -  foto rechts 'Primatiaal paleis' 

foto hieronder : de Gaymedesfontien in front of het nationaal theater

Aan de hand van de draak die buiten hangt weet men hoe welstellend de apotheker is. Is het een draak van goud of van een andere materie? En ook de grootte van de draak zegt veel ...
In alle geval, ik nam deze foto van een 'blijkbaar' rijke apotheker (grote draak én goud) => foto rechts

Nog wat sfeerbeelden van Bratislava

Stadhuis van Bratislava

We rijden langs de vallei van de Waag, die met zijn 406 kilometer de langste van Slowakije is.

Het vestingstadje Komárno is heel klein, maar het immense, van oorsprong 16e eeuwse fort trekt veel bezoekers. Het fort ligt heel strategisch op de punt waar de rivieren Donau en Váh samenstromen. Het is gebouwd om de Turken uit het Hongaarse Rijk te houden. En het had succes, ondanks belegeringen gedurende 300 jaar.  Onze volgende stop is in ..

Bojnice.

Dit romantische kasteel is één van de toeristische trekpleisters.

Het is één van de meest bezochte kastelen in Centraal Europa. Het staat op een rots, waar aan de onderkant van een diepe spleet een minerale bron opwelt.

Wij komen door de historische vertrekken met als hoogtepunt de Gouden Zaal. Nadien duiken we onder de grond naar de sarcofaag van Graaf Jan Palffy. Het plaatselijk verhaal is doorspekt van romantiek en liefdesdramatiek. In het onvergetelijke kader van het kasteel zijn we getuige van de behendigheid van de valken en valkeniers tijdens de roofvogelshow.
Jammer genoeg mochten er geen foto’s genomen worden in het kasteel maar ik kan je verzekeren dat het heel mooi was. (hier toch 2 foto's via google gevonden)

De volgende dag doen we een unieke daguitstap door de heuvels van Strazov naar typisch Slowaakse dorpjes. De gids vertelt volop over de nog levendige volkse tradities.

In Valaska Bela bezoeken we een glasblazerij. Het glasblazen en het slijpen van het wereldvermaarde kristal is het zien waard.

foto's : hard labeur in de fabriek, in een immens grote hitte - het slijpen van figuren in het glas en het resultaat.

Na een bezoek aan de winkel en het kopen van een kristallen souvenir rijden we verder ...

We komen in het dorpje Cicmany dat vol staat met houten huisjes met geometrische motieven. We kunnen ons hullen in de lokale klederdracht. We zien de grootste houten kerststal van het land, een pareltje van houtsculptuur. Dit dorpje in een afgelegen vallei is ooit gesticht door, voor de Turken,  vluchtende Bulgaren. Zij hebben de traditie meegenomen om hun huizen met allerlei motieven te beschilderen.
De motieven verschillen per huis: sommige hebben simpele rondjes en kruisjes, bij andere zijn het hele tekeningen. Het doet erg exotisch aan, echt mooi!

Cicmany is een langgerekt dorp en in het midden zijn twee huizen opengesteld als een museumpje. De houten huizen bestaan uit twee grote open ruimtes. Boven is er dan nog plaats voor twee kleine slaapkamers. Alle begeleidende teksten zijn helaas in het Slowaaks.

Die avond overnachten we in Trencin.

 We genieten er van een heus Slowaaks barbecuefestijn en genieten van een Slowaakse folkloreavond in een plaatselijke koliba.

We krijgen eerst een typisch drankje - héél sterk, groot percentage alcohol. En ondertussen draaien de kippen op de barbecue.

Er was daar een heel speciale traditie. In het rovershol worden geen klanten toegelaten als ze een das aanhebben. Men wordt vriendelijk verzocht die uit te trekken. Doe je dat niet, dan wordt je das afgeknipt en aan het plafond omhoog gehangen … aan jou de keuze nu ..

De volgende dag rijden we naar het oosten van Slowakije.
We gaan een ondergrondse sprookjeswereld bezoeken. De ijsgrot van Dobsinska wordt ook wel het 'rijk van de winterkoningin' genoemd. Het is de grootste ijsgrot in Slowakije – van de in totaal 1386 meter lange gangen is 475 meter toegankelijk voor het publiek. Men wordt er snel verrast door de meest fascinerende ijsvormen.

Vandaar gaat we naar Poprad

POPRAD

Poprad ligt in een hoog gelegen vallei aan de voet van het Tatra-gebergte. Dit gebergte, aan de noordkant van Poprad, stijgt zo'n 2000 meter boven de vallei uit en zorgt voor een indrukwekkend beeld.

Cultureel-historisch gezien is Poprad niet zo bijzonder. Maar het is voor velen een goed uitgangspunt voor uitstapjes van Centraal-Slowakije. Er is in Poprad een museum met landbouwwerktuigen, klederdrachten, serviezen en archeologische vondsten.

SPISSKA SOBOTA

Op anderhalve km van Poprad ligt Spisská Sobota. De naam komt van de vroeger wekelijks gehouden zaterdagmarkt (sobota = zaterdag). Alle bezienswaardigheden staan op of rond dit langgerekte plein. Heel opvallend zijn de burgermanshuizen met hun uitstekende en afhangende houten daken. Deze bouwstijl is typisch voor de Spiss. De zolders werden door de kooplieden als opslagruimte gebruikt en achter de huizen liep een brede steeg waar geladen en gelost kon worden.

KEZMAROK

De geschiedenis van Kezmarok gaat terug tot de steentijd. Voordat de Tartaren een inval deden in het gebied, werd dit bewoond door vissers en bewakers van de Pools-Hongaarse grens. In de loop der eeuwen ontstond een stad die in 1269 stadsrechten verwierf.
In 1348 ontstond op de plaats van een 12de eeuwse nonnenklooster, een robuuste gotische burcht.  Aan het einde van de 16de eeuw kwam de stad en ook de burcht in handen van de Hongaarse graaf Thököly.  Nu herbergt de burcht, of kasteel van Kezmarok, het stedelijk museum.

Deze stad biedt veel aan architectuur, zoals een stel opvallende kerken van verschillende signatuur.  De meest indrukwekkendste historische bezienswaardigheid is de grote, neo-Byzantijnse Lutherse Kerk, het werk van de Weense architect Theophil von Hansen.
In deze kerk bevindt zich het mausoleum van graaf Imre Thokoly. Het is heel mooi, maar er mochten ook geen foto's genomen worden.

De nabijgelegen oude Protestantse Kerk uit 1717 heeft een rijkversierd hoofdaltaar, een bewerkte kansel en een stenen doopvont uit 1690, ouder dan de kerk zelf.

Er is ook een katholiek bedehuis (de Heilige Kruis Basiliek met hoofdaltaar van Meester Paul) en een Grieks-orthodoxe kerk.

Natuurmuseum van het nationaal park van de HOGE TATRA

Het Tatra  Museum ligt vlak bij ons, dus aan een bezoek daaraan komen we niet onderuit. Onze belangstelling gaat uit naar de diorama’s en de vele opgezette dieren, zoals beren, wolven en herten - en de traditionele klederdracht. Daarna drinken we nog koffie met gebak op een terras in de buurt.

Een reis naar Slowakije moet een dagje Hoge Tatra inhouden. We rijden door de vallei van de Waag, langs historische burchten naar het kleine wintersportgebied Strbské Pleso.  Dit ligt in Nízke Tatry.

Strbske Pleso bestaat uit 7 kilometer pistes, waarvan 1 makkelijk, 6 gemiddeld en 0 moeilijk. Vier skiliften verbinden de afdalingen tussen 1370 en 1915 meter hoogte. De natuur is indrukwekkend mooi, maar wij hebben geen geluk, er is hier veel mist en af en toe regen!

We rijden verder door en zien een 'minder' mooi stukje Slowakije. Enkele maanden ervoor was hier een orkaan doorgekomen. We rijden door kilometers vernieling van de natuur - de orkaan had een heel groot gedeelte van het Tatra gebergte vernield.

Onze laatste avond in Slowakije genieten we van Slowaakse volksdansen en -muziek.

Ambiance verzekerd.

De volgende ochtend worden de liefhebbers verwacht voor vlottentocht  door de Dunajec kloof – op de grens tussen Polen en Slowakije.

Als er iets teveel water in het vlot komt, is het best die uit te scheppen.

De 'vlottentocht' door de Dunajec-kloof gaat tussen twee kliffen door, aan de ene kant de Poolse en aan de andere kant de Slovaakse.

We rijden Polen binnen in het uiterste zuidoosten en houden ons klaar voor een bezoek aan Krakau en Auschwitz.