Chateau Haut Koeningsbourg

Het kasteel Haut Koeningsbourg heeft als één van de belangrijkste toeristische attracties van de Elzas veel te bieden.

Wij komen vanuit Kintzheim en de weg stijgt ongeveer 8 km lang naar het historisch beladen en zeer bezienswaardig 'Château Haut-Koeningsbourg'.
We zien het al van in de verte liggen op een zandstenen rotspunt van bijna 800 meter hoogte.

De strategische ligging werd al in de 12de eeuw door de Hohenstaufern gekozen, het overzag alle routes in de wijde omgeving die naar Lotharingen voerden of de Elzas doorstaken.
Onder de Habsburgers onderging de burcht enige aanpassingen, maar tijdens de Dertigjarige oorlog (1618-1648) werd het complex door Zweedse artillerie ernstig toegetakeld. In de daarop volgende eeuwen sloeg het verval toe.
De burcht werd tussen 1901 en 1908 door de Duitse Wilhelm II nauwgezet gerestaureerd als symbool van de inname van Elzas-Lotharingen. Hij had de ruïne gekregen van de stad Sélestat. Maar het verdrag van Versailles (1919) wees de Duitse kroonbezittingen en dus ook het kasteel aan Frankrijk toe!
Lange tijd werd er misprijzend op neergekeken, maar tegenwoordig wordt erkend dat de architect, Bodo Ebhardt, een redelijk verantwoord gebouw heeft neergezet.
De bezoekers krijgen hier een goede indruk van een laatmiddeleeuwse burcht met onder andere een ridderzaal en een ophaalbrug. De inrichting is eveneens volledig in laatmiddeleeuwse stijl.

We rijden met de auto een stuk de rots op, maar de laatste kilometers wandelen we naar boven. Van hieruit hebben we een prachtig uitzicht.

Via een valhek komen we in het binnenhof : de bijgebouwen die hieraan liggen hebben grotendeels een commerciële functie. In het midden staat een replica van een fontein uit de 15de eeuw uit Eguisheim.

We zien er de vroegere gastenverblijven, de stallen maar ook de werkplaatsen van de smid, molenaar en andere ambachtslui die er tijdens de belegering voor zorgden dat in de behoeften van de gemeenschap kon worden voorzien.

We bezoeken via de galerij ; de provisiekamer en de keukens met een gootsteen en twee schoorstenen.

Vanaf de binnenhof voeren twee wenteltrappen omhoog naar de bovenverdiepingen. Wij gaan de veelhoekige trap op tot de 'donjon' en de wenteltrappen die ons naar de kamers leiden.

Aan de zuid- en noordzijde liggen de woon- en slaapvertrekken. De staatsieruimtes als de feestzaal, de Lotharingse zaal en de wapenzaal liggen aan de westzijde.

We staan wel even stil in de ‘Keizerszaal’ (feestzaal). De keizerlijke adelaar en de blazoenen aan het plafond geven het politieke karakter van deze zaal van de Kaizer aan. Hier is een prachtig fresco van Léo Schung, een meester in perspectieven, te zien. Het stelt het beleg van het kasteel in 1642 voor.

hieronder foto's van het fresco

De woon- en slaapvertrekken zijn bijna allemaal met elkaar verbonden. We gaan ook door de kapel, de zaal met jachttrofeeën en de wapenzaal. Hier zijn verschillende soorten hellebaarden, zwaarden, kruisbogen en harnassen tentoongesteld. Let op de imposante groen geverniste tegelkachel, in bijna elke plaats aanwezig.

De venster-en deuropeningen getuigen van de aanwezigheid van bouwwerken die ouder dan de 16de eeuwse tuin zijn.

In de monumentale zuidtoren bieden de openingen een prachtig uitzicht over de Vogezen en de laagvlakte

Na de trap geeft een valbrug toegang tot het artillerieplatform.

Er staan mooie versieringen op de kanonnen.

We gaan terug naar beneden door de kazematten en komen zo terug in het binnenhof. Aan de voet van de vestingsmuren is een middeleeuwse tuin ingericht.

Het kasteel is een van de belangrijkste attracties van de Elzas. Het heeft veel te bieden, zoals film, theater- en muziekuitvoeringen, een laat-middeleeuws huurlingenkamp en middeleeuwse feestmalen in het restaurant.
Wij genieten er van een huisgemaakte quiche (of salades) en dalen terug af naar de auto.

Op naar volgend deel nl. een héél toeristisch stadje aan de wijnroute