Het Groene Spanje

25 juni 2015 … de koffers staan klaar!

Terwijl veel toeristen hun heil zoeken rond de volgebouwde stranden langs de Middellandse Zee, trekken wij naar het noorden van Spanje, waar de stranden stiller en ongerepter zijn, waar je lekker kunt eten en waar, op een steenworp van de kust, prachtige natuurgebieden liggen.

Ik neem jullie mee naar een unieke ontdekkingsreis vol afwisseling, langs magnifieke trajecten doorheen een woeste bergwereld (bv. de Picos De Europa) en een netwerk van wandelpaden.

Hier lopen de bergen door tot in de zee. Aan de Atlantische Oceaan en de Cantabrische Zee hebben zich spectaculaire klippen gevormd die bescherming bieden aan kleine havens, fijne zandstranden en verborgen inhammen die alleen de meeuwen kennen.

Het is er zalig rijden met aan de ene kant de zee en aan de andere kant de hoge toppen van de bergen.

Het ‘Groene Spanje’ biedt een totaal andere aanblik dan het mediterrane Spanje. Van de weidegronden in het binnenland tot aan de rand van de steile klippen is alles met een groen laagje bedekt. De prijs die daarvoor betaald wordt is een geregelde fijne regen die de grond voedt. Het klimaat is er milder dan in het zuiden van het Iberisch schiereiland en alles is hier aanwezig voor een heerlijke vakantie.

Dit reisverslag brengt je zowel naar de prachtige natuur van het binnenland als van de kust. Je dondert van de ene verrassing in de andere. Je ontdekt unieke natuurparken en grillige kustlijnen, rijdt mee door kleine, oude dorpjes, historische steden, monumentale kloosters en kerken tot … het moderne Museo Guggenheim in Bilbao.

En iets verder in de wijngaarden van de Rioja hebben architecten van wereldfaam de laatste jaren futuristische bodega’s gebouwd.

De streken landinwaarts, bergachtig, dichtbegroeid en vrijwel zonder paden, zijn door weinig reizigers doorkruist. De meesten die hier doorkomen zijn op weg naar Santiago de Compostella. Het zijn verborgen plekken die daardoor niet alleen het landschap maar ook de gewoonten en tradities in zuivere vorm hebben kunnen behouden. Een tocht door het Groene Spanje … zowel op de kust als op de landbouw gericht, zal zelfs de meest veeleisende bezoeker tevreden kunnen stellen.

Stuk Romeinse heirbaan in Cirauqui.

Wij zijn geland in Bilbao en gaan onze huurauto afhalen in de luchthaven.

Here we go ….

De overgang van Baskenland (Bilbao) naar Cantabrië merken we niet eens. De lange kuststrook tussen Frankrijk en Portugal is homogeen : kliffen die door rivieren worden doorsneden (lange valleien die bij vloed onder water komen te staan), baaien en vissershavens.

Cantabrië, met als hoofdstad Santander, ligt in het centrum van de Spaanse noordkust, omringd door de Golf van Biskaje. Over het algemeen is het klimaat zacht en vochtig.

Castro-Urdiales

Deze eerste badplaats die we tegen komen is meteen een van de belangrijkste stadjes in de geschiedenis van het Spaanse kusttoerisme. Het kleine vissersdorp was immers zo verleidelijk, dat het eind de jaren 1880 uitgroeide tot een van de meest modieuze badplaatsen. Daarvan getuigt de bouwstijl, die ook vandaag nog op zijn minst opmerkelijk kan genoemd worden. En Castro-Urdiales is ook nu nog aantrekkelijk!

De oude binnenstad, beter bekend als Puebla Vieja, is van middeleeuwse oorsprong.

Op een klif aan de kust, hoog boven de grote en kleurrijke vissershaven staat een opvallend hoge kerk, Iglesia de Santa Maria Assunta. Het is een fascinerend voorbeeld van Cantabrische gotiek. De kerk werd gebouwd in de 13de eeuw en was voltooid in de 15de eeuw.

Op een klif aan de kust, hoog boven de grote en kleurrijke vissershaven staat een opvallend hoge kerk, Iglesia de Santa Maria Assunta. Het is een fascinerend voorbeeld van Cantabrische gotiek. De kerk werd gebouwd in de 13de eeuw en was voltooid in de 15de eeuw.

Iets verder staat, wat over is van een 12de eeuwse kasteel Castillo-Faro. De oude muren vormen nu de basis van een vuurtoren. Het is een vijfhoekige fort met hoge muren en versterkt op de hoeken. 0orspronkelijk was dit het belangrijkste defensieve bolwerk van de bevolking. In heel Cantabrië is het een van de weinige kastelen die goed bewaard zijn en het wordt momenteel nog steeds bewoond.

Van het kasteel tot aan de haven ligt er een middeleeuwse brug.

Tot het rijke erfgoed behoort, naast de middeleeuwse brug, nog de kapel van Santa Ana. De kapel is een prachtige rechthoekige kerkje dat open staat voor de buitenwereld door een portiek gesteund door pilaren. In de kelder van de kapel zijn Romeinse overblijfselen te bezichtigen.

Langs de haven loopt een gezellige paseo (overdekte doorgang langs de huizen), met leuke restaurantjes en cafeetjes.

Het voelt goed aan om daar te kunnen wandelen en een lichte lunch te nemen, want in de smalle straatjes van het dorp, is het snikheet.

Links op het plein staat het stadhuis van Castro-Urdiales

De belangrijkste industrieën van Castro-Urdiales zijn toerisme, visserij, en het behoud van de vis. Men spreekt ook van het ‘van conservenindustrie bloeiende dorp. Het zijn niet alleen de sardines maar vooral de ansjovis in olijfolie die veel erkenning genieten.

We verlaten Castro-Urdiales ...

en rijden verder langs de kustlijn, naar Santoña.