Normandië: Utah Beach

De Amerikanen bestormden niet alleen Point-du-Hoc en Omaha Beach op 6 juni 1944, maar ook het iets hoger gelegen Utah Beach.

Hoewel beiden niet ver van elkaar liggen was de strijd totaal verschillend. De cijfers liegen er niet om: op Omaha Beach vonden ruim 3000 soldaten de dood, waarvan 2000 in de eerste twee uren. Op Utah Beach vielen 200 gesneuvelde soldaten.

De Duitse verdediging was op Omaha Beach talrijker, beter getraind en gemotiveerder. Ze hadden ook minder rekening gehouden met een landing op Utah Beach.

In Utah Beach is er een groot strand dat afgesloten wordt door een vrij dunne strook lage duinen. Omaha Beach daarentegen heeft naast hogere duinen ook 30 meter hoge kliffen en van hieruit konden de Duitsers de aankomende soldaten beschieten. (zie vorig artikel)

Bij het eerste ochtendgloren verschenen overal op zee schepen. Duizenden boten, die mensen, voertuigen en materieel vervoeren, zetten koers richting kust. Tegelijkertijd bombardeerden de geallieerde vliegtuigen de forten aan de kust en openden oorlogsschepen het vuur. Het strand van Utah Beach werd snel ingenomen, zonder al te veel verliezen. Het kon zeer snel worden schoongeveegd en er werd rap een bres geslagen in de Duitse defensie zodat de troepen en het zware materiaal kon oprukken.

Wij wandelen naar Utah Beach.

Op de foto hieronder wordt voorgesteld hoe de soldaten aan wal kwamen.

Het Musée du Débarquement (D-Day Museum) is opgetrokken op een oude Duitse bunker die het strand moest beschermen en het is ook de exacte plek waar de Amerikaanse troepen voet aan wal zetten op 6 juni 1944.

Vooraleer we binnen gaan, staan we stil bij het monument naast het museum.

Ook dit museum is een eerbetoon aan de mannen die hun leven waagden of gelaten hebben voor onze vrijheid. Sinds de verbouwingen die een jaar duurde, beschikt het nieuwe museum over een expositieruimte van meer dan 3000m².

Het museum biedt een zeer volledig overzicht van ‘Operatie Overlord’ (de eigenlijke landing) en de gevechten rond Sainte-Marie-du-Mont. In tien chronologische taferelen wordt het verhaal verteld van de gebeurtenissen op D-Day, vanaf de voorbereidingen tot aan de afloop en de overwinning – waarom deze stranden werden gekozen voor de landing, hoe de invasie verliep: het wordt allemaal haarfijn uitgelegd. We zien een rijke collectie voorwerpen, voertuigen en materiaal. En dankzij de ontroerende getuigenissen van de veteranen, krijgen we een duidelijk beeld van het offer dat ze brachten om de vrijheid van Europa te heroveren

Het topstuk van het nieuwe museum is de originele Amerikaanse B-26 bommenwerper Marauder. Dit is een geschenk van de steenrijke kinderen van een voormalige piloot uit Texas. Het vliegtuig ziet er zo goed als nieuw uit en is naar het schijnt nog altijd vliegbaar. Het is één van de allerlaatste exemplaren ter wereld en staat tentoongesteld in een speciaal daarvoor ontworpen hangar, die daar speciaal voor ontworpen is, met twee vluchtsimulatoren.

De Amerikaanse parachutisten van de 82ste en 101ste Airborne Division moesten het dorpje Saint-Mère-Eglise innemen en het bruggenhoofd veiligstellen bij Utah Beach. Om de invasie te steunen werden, in de rug van de Duitse verdedigingstroepen, op 6 juni, om 4 uur ’s ochtends, meer dan 15.000 Amerikaanse parachutisten gedropt in en om het wegenknooppunt van St.-Mère-Eglise.

Het klein dorpje is wereldberoemd geworden dankzij de heroïsche strijd van John Steele die met zijn parachute aan de kerktoren bleef hangen.

John Steele wou de touwen van zijn parachute doorsnijden om zichzelf los te maken, maar zijn mes viel op de grond. De Duitsers die beneden stonden, schoten op hem. Hij hield zich voor dood en later werd hij uit zijn netelige positie bevrijd door de Amerikanen. Zo overleefde hij met enkel een schotwonde in zijn voet. De torenklokken waren aan het luiden en door het langdurig hangen in dit oorverdovend lawaai was soldaat Steele potdoof voor de rest van zijn leven.

Hij werd naast een echte held ook nog een filmheld toen zijn verhaal werd opgenomen in de film ‘De langste dag’. In het dorpje is een mooi museum waar je de heldendaden van John Steele en zijn makkers kan herbeleven

In het ‘Airborne museum’ beleven we de invasie zij aan zij met de Amerikaanse parachutisten van de 82ste en 101ste Airborne Division. We ontdekken een uitzonderlijke collectie historische voorwerpen, het originele zweefvliegtuig en een C-47 vliegtuig dat op D-Day is ingezet.

In het nieuwe gebouw ‘operatie Neptune’ kunnen we zelfs de parachutedroppings van 6 juni 1944 beleven.

We gaan ’s nachts in Engeland aan boord van een echt C-47 vliegtuig en we landen midden in het strijdgewoel op het plein van Sainte-Mère-Eglise. Bovendien nemen we deel aan de operaties die volgen. We zien alles door de glazen wand van onze loopbrug, net of we het zelf beleven.

Daar is het dorpje .. daar moeten we landen!

Het is donker, het lijkt of we zweven, we schrikken op van het geluid van de parachutes die opengaan en de geweerschoten snijden door merg en been. Plots wordt het stiller ... we zijn landen in het dorpje Saint-Mère-Eglise.

Eenmaal buiten herademen we en zijn blij weer te mogen genieten van de zon en het mooi stukje park.

We verlaten Sainte-Mère-Eglise ... op naar volgend bezoek !