Tsunami in Sri Lanka - 2004

In vorig deel zagen we al hoe de tsunami een deel van het Yala National Park verwoestte.

Op 26 december 2004 vond voor de westkust van Noord-Sumatra een zware zeebeving plaats, met een kracht van 9 op de schaal van Richter.

De beving veroorzaakte een enorme vloedgolf of tsunami, die in grote delen van zuidelijk Azië dood en verderf zaaide. Met een verlies van meer dan 30.000 mensenlevens was Sri Lanka na Sumatra het zwaarst getroffen gebied. Overal langs de kust sloeg de vloedgolf toe van het noordoosten tot het zuidwesten.

De tsunami trof de dichtbevolkte kust. Met een verwoestende kracht, sleurde de vloedgolf duizenden mensen, dieren en huizen met zich mee en vernielde de bestaansbasis van veel vissers, handelaren en horecapersoneel. Naast de vele doden zijn honderdduizend mensen dakloos.

Het was een prachtig decor, met palmbomen die boven de zee oprijzen. Maar eind 2004 veranderde dat in een nachtmerrie - een ruïne van een huis voor het schilderachtig decor van de kust.

Wat 'ooit' een mooi hotel was ...

Naast het verlies aan mensenlevens was er ook grote materiële schade. Naast huizen, hotels en pensions ging ook een groot deel van de vissersvloot verloren.

Sri Lankanen ruimen nog steeds puin. Ze hebben de moed om opnieuw te beginnen.

Ze willen niets liever dan toeristen, die snel weer hun weg naar het eiland vinden. Dat is voor hen van groot belang, want zoals een inwoner het kernachtig verwoordde: 'Laten de toeristen alsjeblieft naar Sri Lanka komen om vakantie te vieren, want dat is de beste bijdrage aan de wederopbouw van ons land.'

Deze jongen (foto rechts/onder) verdiende een klein dagloon met zijn boot. Hij bracht toeristen over naar het groene eiland in de zee. Door de vloedgolf was zijn kleine bootje helemaal vernield. Maar dank zij steun van Belgen heeft hij nu een nieuwe boot en kan hij terug een centje bij verdienen. Toen hij hoorde dat wij Belgen waren, vroeg hij om op de foto te staan, zo fier met zijn nieuwe aanwinst.

Na de ramp kwam de internationale hulp. Hierdoor is de toeristische infrastructuur voor een groot deel hersteld.

Maar anderhalf jaar later leven nog veel daklozen in tenten (op de foto zie je maar een héél klein deel van het tentenkamp).

Wij hebben veel verhalen gehoord van families die hun huis kwijt zijn of leden van hun familie die het niet gehaald hebben.

Op verschillende plaatsen staan gedenktekens, daartussen hier en daar begraafplaatsen.

Deze platen (monument) toont aan hoe hoog de golven op deze plaats kwamen

In Telwatta zien we nog de vernielde spoortrein. Hij ligt nog op dezelfde plaats van anderhalf jaar geleden. Ondertussen werd de trein naar Colombo gebracht.

In 2004 zochten honderden mensen, na de eerste (kleine en langzame golf) hun toevlucht in de trein. Maar toen de tweede, gigantische golf het land overspoelde, vonden 1270 mensen de dood in de wagons.

We zien hoe inwoners hun tentjes op het strand, weer hebben opgebouwd, met platen en planken. Hun winkeltjes zijn een bron van inkomsten.

Eén winkeltje is stevig gebouwd en steekt af tegen de omliggende. Wij spreken met de eigenaar en bewonderen zijn 'eigendom'. Hij vertelt: "Alles was hier weg, ik had niets meer. Ik was toevallig die dag even weg, twee van mijn helpers zijn omgekomen. Ik moest terug iets opbouwen om, samen met mijn gezin, te kunnen overleven. Ik kreeg een bedrag van het hulpproject (geld van giften uit andere landen). Met dat geld heb ik dit nieuwe winkeltje gebouwd, maar ik moet maandelijks een som terug geven aan de staat, tot alles weer afbetaald is."

Wij stonden versteld ...

Een vrouw, Kamani staat voor een ruïne; haar huis aan de rand van de straat is vandaag een gedenkteken en dient als Tsunami Photo museum. In het kleine Deense hulpproject worden de catastrofe, het verwerken ervan en de opruimwerkzaamheden aan de hand van foto’s, beklemmende tekeningen van schoolkinderen, krantenartikels en brieven gedocumenteerd. Kamani vertelt over het lot van haar familie, een bezoek weegt tot tranen toe.

We komen langs nog twee gedenktekens: het Nationaal Tsunami Monument, waar ook enkele slachtoffers van de tsunami zijn begraven. Het zijn slechts enkele van de 30.000 doden in Sri Lanka alleen al, een van de ergst getroffen landen. De Japanners schonken de ongeveer 20 meter hoge boeddha van Bamijan, die wat meer in het binnenland ligt, in het kader van het hulpproject. Helaas was er ook veel ruzie over de schenkingen. Bij enkele projecten is tot op vandaag nog niet duidelijk wat er is gebeurd met een deel van het geld.