Wandelen in de mooie natuur van Jatiluwih

Vanuit het bergdorp Wangayagede rijden we naar Jatiluwih. Jatiluwih is afgeleid van twee woorden. Jati betekent 'echt' en Luwih betekent 'goed' of 'mooi'. Dus de naam van het dorp betekent 'werkelijk mooi' en bij het zien van de eindeloze rijstterrassen die zich in volle pracht openbaren, weten we dat die naam zó passend is.

Als we langs de smalle, bochtige weg naar boven rijden, genieten we van prachtige panorama's.

We zijn klaar voor een wandeling. Het is mistig en moeilijk om zuivere foto's te maken.

Bali wordt wel eens de 'rijstschuur' van Indonesië genoemd. De rijstvelden bij het dorp Jatiluwih behoren tot de mooiste van Indonesië. De meer dan 600 hectare vergen veel onderhoud om het vernuftige irrigatiesysteem te doen functioneren. Ze worden goed onderhouden door een traditionele coöperatie voor waterbeheer die dateert uit de 9e eeuw. De plant- en oogstrituelen liggen sinds eeuwen vast.

In combinatie met de hoge bergen en de bossen zorgt dat voor een prachtig uitzicht, ook bij regenachtige of bewolkte dagen.

De meeste toeristen komen naar Bali om zijn stranden en resorts. Nochtans, naast de mooie tempels, zijn de rijstterrassen ook één van de top-10 dingen om te zien in dit land. Ze geven een nieuwe betekenis aan het woord groen. Ze kruipen de zijkanten van de heuvels op als treden die je naar de hemel leiden. En het valt op dat veel terrassen even leeg zijn als mooi. Op een paar mensen uit nabijgelegen resorts en de plaatselijke bevolking na, zie je hier bijna niemand.

We kunnen volop genieten zonder dat de mensenmassa ons verdringen of het landschap verpesten.

Dit gebied is zeer landelijk met niets anders dan boerengemeenschappen.

Op de meeste wegen komen geen toeristenbussen voorbij, zelfs geen openbare bus. De scooter is ook hier een geliefd vervoermiddel.

Dit gebied is de enige plaats ter wereld met drie rijstoogsten per jaar.

Het hangt ervan af hoeveel je wandelen door rijstterrassen leuk vindt - ik ben in elk geval een grote fan. Je kunt verschillende delen van de terrassen verkennen, kijken hoe de plaatselijke bevolking arbeid verricht in de rijstvelden, over rivieren springen en zelfs gaan zitten voor een lekkere lunch op de terrassen. Wij kunnen maar een paar uur rondwandelen, maar ik droom ervan terug te komen om nog meer te wandelen. Bovendien zijn er prachtige bergen in de omgeving, kleine dorpjes om te verkennen, en geweldige kleine eethuisjes.

Als slot nog enkele foto's van het dorpje waar we doorkomen

Vrouwen doen de was in een riviertje.

Eén van de vele tempeltjes aan de huizen of onderweg.

Het is ondertussen al in de late namiddag en wij gaan nog naar een Zeetempel.

Sommige foto's zijn van mindere kwaliteit door het mistig weer én ik had in 2004 nog geen goed fototoestel.