We kregen een eerste lentegevoel. De temperatuur ging omhoog en de zon was aanwezig. De natuur die ontwaakt en daarbij dat heerlijke frisse gevoel van het zonnetje in ons gezicht, wat genoten we daarvan. Maar ons geduld werd weer op de proef gesteld, er kwam een nieuwe winterprik. Doch geen probleem, na een winterwandeling volgt een gezellige avond thuis. En dan maar dromen van de zomer en 'reizen'.

Een nieuw jaar, een nieuwe uitdaging, nieuwe vakantieplannen, andere plaatsen ontdekken en genieten van die mooie wereld. De reisgidsen werden in de voorbije weken al doorbladerd en gelezen.

Onze bestemming staat vast. Na onze reis in Zuid-Frankrijk (vorig jaar) vliegen we dit jaar naar het zuiden van Spanje (Andalusië en Almería). Het wordt geen citytrip, geen strand- of all-in vakantie. Wij gaan rondtoeren: wandelen en natuur opsnuiven, cultuur en geschiedenis leren kennen, in kleine dorpjes slenteren en een praatje slaan met de bewoners, de plaatselijke gerechten smaken en genieten op een terras. Dát is vakantie!

Onze 'eigen' reis stellen we helemaal zelf samen. We hebben onze bestemming gekozen, aangeduid wat we allemaal willen zien en doen, uitgerekend hoelang we weg blijven en de route uitgestippeld.

Vooraf de reis goed plannen en uitstippelen kan veel voordelen hebben. We weten welke weg we zullen volgen en kunnen bepalen of het eventueel beter is een stukje om te rijden om iets moois onderweg te zien: een mooiere weg bv. langs dat prachtige kasteeltje, een mooie waterval, een panorama dat in het geheugen gegrift blijft of gewoon langs de kustlijn.

We zijn er 'bijna' klaar voor. Tenslotte is de vakantie begonnen als je thuis achter je dichttrekt.

Andalusië is zonder enige twijfel één van de aantrekkelijkste streken van Spanje. Het is het land van zon, de besneeuwde Sierra’s, schitterende stranden aan de Middellandse Zee, uitgestrekte olijfgaarden, prachtige Andalusische paarden, bekende witte stadjes die precies tegen de bergen geplakt, steden met een overvloed aan Moorse pracht en praal, een gastvrije bevolking die met  haar voorliefde voor zang en dans als geen andere van het leven weet te genieten. Er zijn  veel natuurgebieden en nationale parken die qua flora  en fauna tot de beste van Europa gerekend mogen worden. Meer dan een derde van Andalusië is beschermd natuurgebied.

Tijdens onze Andalusië-reis in 2010 bezochten we de bekende grote steden: Granada, Sevilla, Cordóba en nog veel andere.

Dit jaar gaan we de andere kant op, richting Oost-Andalusië.

29 april tot 16 mei … reizen jullie mee in gedachten?

We staan klaar voor de vlucht met Brussels Airlines, van Zaventem naar Malaga. Daar halen we de huurauto af. Het wordt een rondreis met verblijven in verschillende plaatsen. We willen er een leuke, leerrijke en ontspannen 18-daagse trip van maken.

Ons eerste logeeradres bevindt zich in Cómpeta, een pittoresk, wit bergdorp, in het ‘Parc Natural de las Sierras de Tejeda y Almijara’, ver weg van de drukte van de Costa del Sol. De rotshellingen zijn bedekt met dennen. Spitse bergkammen, diepe ravijnen en kronkelende bergbeekjes vormen adembenemende landschappen, waarin hier en daar wilde geiten grazen. De dorpjes van dit legendarisch gebied, vroeger een paradijs voor struikrovers, hebben hun Moorse karakter nagenoeg ongeschonden bewaard. Hier zullen we het gevoel hebben dat de tijd stil blijft staan.

Daarna rijden we verder, door de Lecrin vallei, naar Las Alpujarras. Die liggen op de zuidelijke uitlopers van de Sierra Nevada en zijn bezaaid met witgepleisterde dorpjes, steile berghellingen en bosrijke valleien. Door de geïsoleerde ligging en het bergachtige landschap vormden de Alpujarras vaak het toneel van grote historische gebeurtenissen: hier lag het laatste Nasridische bolwerk na de verovering van Granada.

Op weg naar Guadix, vóór de hoogste bergrug van de Sierra Nevada, rijst een prachtige burcht hoog boven een geïsoleerd dorp. Het is één van de weinige niet-moorse burchten, in Andalusië.

Guadix is een mysterieuze stad vol grotwoningen. Hier overnachten we twee keer en zullen we leven als echte holbewoners.

Onze reis gaat verder, richting Almería. Met behulp van reisgids, opzoekwerk op internet en kaarten hebben we de 'naar onze mening' mooiste route aangeduid. De weg doorkruist het vruchtbare stroomgebied van de Andarax, langs velden vol sinaasappelbomen, vijgcactussen en wijngaarden.

Op deze weg worden gegarandeerd veel stops ingelast: tijd om foto’s te nemen en de streek te verkennen. De bochtige weg naar het dorp Ohanes volgt de kronkelige contouren van de berg. Hoe hoger we komen, hoe spectaculairder het uitzicht zal zijn. Het magnifieke landschap wordt door geen enkel dorp of ander spoor van beschaving verstoord. Het weidse panorama is blijkbaar echt indrukwekkend, met in de verte de toppen van de Sierra de Gata. Voorbij een bocht komt dan het dorp in zicht.

Onze volgende logeerplaats, Nijar, ligt in het droogste gebied van Spanje ligt. In het 29.000 ha grote Parque Natural Cabo de Gata zijn reusachtige klippen van vulkanisch gesteente, zandduinen, zoutvlakten, besloten inhammen en een paar vissersdorpjes.

De 300 ha zoutmeren van Cabo de Gata strekken zich uit over 4,5 km. Dit beschermde gebied is van groot ecologisch belang – vooral vanwege de vele moerasvogels – en krijgt jaarlijks bezoek van duizenden trekvogels. Een verrekijker is onmisbaar om de vogels te observeren.

In de Sierra de Alhamilla ca. 30 km van Almería, ligt Europa’s enige woestijn, een maanlandschap vol spleten en kloven waar elke vorm van leven uitgestorven lijkt te zijn. In het woestijngebied zijn de omstandigheden ook ideaal voor de filmindustrie. In de bloeitijd van de Italiaanse westerns werden hier tientallen films opgenomen. Kortom: het wilde westen leeft en is te zien in mini-Hollywood in Tabernas.

Een voormalig mijndorp, een plaatsje waar de traditie van het pottenbakken nog springlevend is, een nieuw indrukwekkende natuurreservaat dat bestaat uit duizenden kalksteengrotten, vissersdorpjes en 60 km ongerept strand (waar geen weg langs loopt), een authentiek duinlandschap met uitgestrekte zandvlakten, verlaten baaien met helder water, hier en daar een dorpje als een oase in de woestijn. Het is een streek om helemaal tot rust te komen.

De stad Almería pronkt met zijn trots, de Alcazaba, een immens fort uit de tiende eeuw. Er heerst een Noord-Afrikaanse sfeer in de stad, met zijn huizen met platte daken, woestijnachtige omgeving en palmbomen.

De Costa de Almería vormt een aaneenschakeling van reusachtigs stranden, kleine inhammen met kristalhelder water en vissersdorpjes die zich in de zomer ontpoppen tot prettige badplaatsen.

Onze laatste twee dagen rusten we uit in Nerja, een unieke vakantiebestemming zonder massatoerisme. We kunnen er lekker flaneren en poseren aan het Balkon van Europa, waar we genieten van de meest spectaculaire uitzichten van Nerja. Het is een sfeervol dorpje, met een ruim aanbod aan activiteiten, zonder de drukte van een grotere stad. We kunnen er lekker uit eten, heerlijk slenteren in het autovrije centrum, genieten van culturele evenementen … kortom, het bruist er van gezelligheid en leven.

En de koele gewelven van de grotten van Nerja zijn dan een welkome afwisseling op de zomerhitte! Deze 5 km lange kalkstenen grotten bieden een fascinerende daguitstap.

Dit is zo’n beetje het draaiboek van onze reis. Er is nog wat werk en voorbereiding aan. Ik moet nog afstanden opzoeken via Routeplanner en nog wat meer informatie opzoeken. Maar jullie kregen alvast een heel beknopt voorsmaakje van onze vakantie.

De belevenissen, ervaringen en ‘eigen’ foto’s komen in volgende delen. We zijn er 'bijna' klaar voor!

Behalve de vier eerste, zijn de foto's genomen via google