Munster en kaas

Wie houdt van een hartig dessert neemt kaas als afsluiter.

Het karakteristieke kaasje van de Elzas en Vogezen is de ‘munster’ (genoemd naar het gelijknamige stadje aan de voet van de Vogezen). Deze sterk geurende en kruidig smakende kaas, gemaakt van rauwe koemelk, heeft een zachte binnenkant en een gewassen korst. Bij een bordje munsterkaas wordt meestal komijn geserveerd, waarin de kaas wordt gedoopt. Bij de munsterkaas vaak wordt een 'Gewürztraminer' gedronken.

Engelse monniken vestigden zich rond 660 in de bergen van de Franse Vogezen, in de huidige Elzas. Ze stichtten hier een monasterium, gewijd aan de heilige Gregorius. Rond hun klooster ontstond het dorp Munster (latijn voor ‘klooster’). De monniken leerden de boeren hoe ze door melk te conserveren kaas konden maken. Deze vaardigheid verspreidde zich in het hele gebied.

De abdij in de stad Munster

De munsterkaas wordt ver buiten de stad Munster gemaakt. Al sinds de 7de eeuw werd de munster gemaakt werd op de 'marcaires', de boerderijen in de oostelijke uitlopers van de Vogezen. Op veel plaatsen gebeurt dat nog steeds.

De beroemde kaas speelt economisch een belangrijke rol. Er wordt alleen melk van de koeien uit de Elzas/Vogezen gebruikt en de kazen rijpen 2-3 maanden. Elke paar dagen worden ze ingewreven met pekel om de ontwikkeling van de donkerrode korst te bevorderen.

Munster is een kaas die fans aanbidden en tegenstanders haten, maar zodra de korst verwijderd is, blijkt de binnenkant verrassend mild (hij wordt scherper tijdens het rijpen).

pekel om de ontwikkeling van de donkerrode korst te bevorderen.

Munster is een kaas die fans aanbidden en tegenstanders haten, maar zodra de korst verwijderd is, blijkt de binnenkant verrassend mild (hij wordt scherper tijdens het rijpen).

In het stadje Munster zelf is de kaas wel te koop maar wordt er niet gemaakt. Wel staat er een ‘Maison du Fromage’ in buurdorp Gunsbach, waar je een film te zien krijgt over de vier seizoenen van de vallei en waar men een demonstratie kaasmaken kan bijwonen. Wij hadden pech toen we daar kwamen, het Maison was die dag gesloten.

Foto onder: het dorpje Gunsbach

Het stadje Munster

In dit plaatsje in het Fechtdal wordt de beroemde Munsterkaas verkocht, de enige bijdrage van de Elzas aan de Franse rijkdom aan kazen.

Munster is een van de geliefde ooievaarspleisters na hun reis van zo’n 12.000 km (heen en terug). Niet gehinderd door de aanwezigheid van ‘kaastoeristen’ nemen ze in voorjaar en zomer bezit van schoorstenen en daken.

Ze zijn ook overal in de straten te zien: echt, in karton, in steen, in pluche ...

Munster heeft een mooie kerstmarkt; specialiteit zijn de 'bredlamarik' (koekjes), maar uiteraard ontbreken ook kaas en warme wijn niet.

Wij verlaten Munster en rijden de natuur in, op zoek naar een 'Marcaire' (een ferme-auberge, waar munsterkaas gemaakt wordt)

We rijden naar boven, de bergen in. De natuur is zo mooi en we maken natuurlijk tijd voor enkele fotostops.

Op de bergweiden grazen de koeien die de melk leveren voor de munster, die op zijn smakelijkst is tussen mei en oktober.

Een wandeling in het Munsterdal is een aanrader. We laten de auto achter en gaan verder te voet naar boven ...

genietend van de omgeving

In de Marcaire kunnen we 'vrij' foto's nemen van het interieur

op onderstaande foto (rechts) zien we de kazen die liggen te 'rijpen'.

In het typisch en gezellig restaurant kunnen we een hapje eten

En dan wordt het tijd om terug naar beneden te wandelen.

We genieten van de natuur en besluiten om in volgend deel een stukje van de Vogezen te verkennen.