Córdoba en de Joodse wijk

De Mezquita mag dan nog dé trekpleister van Córdoba zijn.

Heel dichtbij de moskee-kathedraal werd het hart van Córdoba gevormd door de oude joodse wijk, de Judería.

Foto rechts: de Puerta de Almodovar, ingang van de Judería.

Een bezoek aan Córdoba is niet volledig zonder een wandeling door deze buurt. Het is een ware belevenis om de Judería kriskras te doorkruisen.

We belanden in een labyrint van nauwe klinkerstraatjes waar auto’s geen toegang hebben, witgepleisterde huizen en patio’s, geheime nisjes, werkplaatsjes waar zilversmeden mooie sieraden maken én de synagoge.

Het is een wijk waar men graag verloren loopt, het is er niet gevaarlijk en achter elke straathoek schuilt wel weer een aangename verrassing.

De steegjes zelf zijn een aaneenrijging van vele winkeltjes met Corduaanse specialiteiten zoals leder- en zilverbewerking.

Het is hier, zoals in veel steden, dansen op een slap commercieel koord: straatventers, souvenirverkopers en loungebars nemen de plaats in van tapas-bars, flamencozaaltjes en woningen waaruit kenschetsend kindergejengel schalt. De oude sfeer van jaren geleden is verdwenen maar de vele toeristen vinden het alvast niet erg dat er nu op elke straathoek ijssalons of internetcafés te vinden zijn.

Heel veel witgekalkte woningen in de smalle steegjes zijn uitgerust met mooi smeedwerk en versierd met vele bloemen.

Kleurige geraniums steken af tegen de witte muren van dit nauwe steegje dat naar een pleintje voert.

De Calleja de las Flores is, zoals de naam aankondigt (straatje van de bloemen), hiervan het mooiste voorbeeld. Vanuit het straatje hebben we een goed uitzicht op de toren van de mezquita.

Op de Plaza de las Flores (het pleintje van de bloemen), is het heerlijk uitrusten in de schaduw van de bomen.

Sinds 1918 richt de stad, voor deze bebloeming een wedstrijd in. De 'El Concurso de los Patios Cordobeses' bekroont de fleurigste versierde plekken. De ganse maand mei kan het publiek de gedecoreerde patio's bezoeken, terwijl straten en steegjes het toneel worden van dans en muziek.

De joden vormden tijdens de Arabische periode een belangrijke bevolkingsgroep in Córdoba en zij bekleedden belangrijke posities. Een van hen was de beroemde rabbijn, geleerde, filosoof en arts Maimonides. Hij werd geboren in Córdoba en schreef een belangrijk ‘artsengebed’, dat voor medici volgens de legende, toen even belangrijk was als de Eed van Hippocrates in latere tijden. Het beeld van Maimonides staat op de Calla Judios.

De joodse historie vind je terug in de synagoge. Het is een van de weinig overgebleven oude synagogen in Europa. Een van de drie, die de jodenverbanning van 1492 heeft overleefd. Er zijn in Spanje maar drie middeleeuwse synagogen bewaard gebleven. Twee in Toledo (nabij Madrid) en één in Córdoba. Deze synagoge dateert uit 1315. Het is een klein gebouw met mooi stucwerk en voorzien van Hebreeuwse inscripties. Boven is het balkon waarvandaan de vrouwen de dienst konden volgen.

foto's onder: ingang van de synagoge (genomen via google)

Hebreeuws schrift bedekt de binnenmuren van deze middeleeuwse synagoge, de enige die in Andalusië nog over is.

Mooie Mudejar decoratie

Er zijn heel veel mooie patio's in Córdoba, deze op de foto's hieronder zijn de ingang naar een restaurant.

Córdoba is een stad die leeft, de flamencoshows worden veelvuldig bezocht. Je hoeft ook niet ver te zoeken om lekker te eten. Het krioelt van kleine, maar uitstekende restaurants, waar 'Jamon Iberico' (ham van het Iberische varken) één van de specialiteiten is. Een typisch Corduaanse specialiteit is 'Rabo de Toro', de stoofpot van stierenstaart en verschillende andere ingrediënten.

Wij ontdekken een restaurant die ingericht is als de Mezquita. Hier komen we deze avond eten, de zuilen lijken net als in de moskee.

We gaan via de mooie patio naar binnen ...

De hammen pronken aan de muur!

En of het smaakt !

Het was weer een mooie dag. Morgen gaan we verder op verkenning in Córdoba.