Hertogelijk paleis, de benedenstad én stad van de banken.

Midden in de stad Luxemburg staat – op de plek waar vroeger een stadhuis stond – nu het Groothertogelijk Paleis.

Het is de officiële residentie van de groothertogelijke familie.

Het hertogelijk paleis in Luxemburg stad is een echt bewoond paleis. Wanneer de vlag op het gebouw wappert dan is de familie thuis. In de zomermaanden verlaten ze de stad en dan kan je als gewone toerist een kijkje nemen in dit stadspaleis.

Het huidige gebouw werd in 1572-74 als stadhuis opgericht. Toen de Eerste Franse Republiek het 'Woudendepartement' stichtte, werd Luxemburg daar de hoofdstad van en deed het gebouw dienst als prefectuur, daarna als zetel van de regering.

Het oudste deel bevindt zich tussen de beide torens en is opgetrokken in renaissancestijl. Aan de buitenkant heb je kleine torentjes, glas-in-loodramen en mooie decoraties.

In 1728 werd het paleis verbouwd en in 1741 uitgebreid met de Waag, rechts naast het paleis. Die was oorspronkelijk (1741-43) in barokstijl, doch werd in 1891 verbouwd in renaissancestijl.

De kwetsbare kalksteen heeft sterk geleden onder de inwerking van het milieu. De staat heeft kosten noch moeite gespaard om het visitekaartje van het land volledig op te knappen. Het aangrenzende gebouw, het Huis van afgevaardigden (of Kamer van Volksvertegenwoordigers) is van 1859 en is inmiddels ook ingrijpend gerestaureerd (1992-1995).

• Uit Wikipedia : In 1820 werd Luxemburg in een personele unie verbonden met Nederland, dat tot 1830 (1839) één land vormde met het huidige België. Op veel vlakken werd het formeel onafhankelijke groothertogdom Luxemburg onder de koningen/groothertogen Willem I en II bestuurd als een semi-autonome Nederlandse provincie. Vanaf dat moment werd het paleis gebruikt als residentie voor de Nederlandse monarchie.

Het groothertogelijk paleis pakt niet alleen uit met een bijzonder mooie voorgevel in Vlaamse renaissancestijl (16de eeuw). Maar ook aan de binnenkant zijn de kamers die je als bezoeker te zien krijgt ingericht in een bijpassende stijl. Met prachtige geschilderde plafons en gietijzeren traphekken. Een interessante kamer is de 'map room' waar langs de muren allemaal oude kaarten te bewonderen zijn. Er is ook een ballroom waar gedanst kon worden en staatsbanketten plaats vinden.

Je kunt het groothertogelijk paleis in Luxembourg alleen bezoeken met een een georganiseerde tour. Die worden op het uur gegeven in verschillende talen. Elke dag om 14:00 is er een tour in het Nederlands. Anders kan je ook nog aansluiten bij de Engelse of Duitse tours. Het majestueuze interieur en de feestzalen worden alleen in de zomer opengesteld voor het publiek.

(er mogen geen foto's genomen worden in het paleis)

De wissel van de wacht is het hele jaar te bekijken. Uiterst ernstig staan de ceremoniële wachters in hun pronkkostuum. Elke dag tussen 8:00 en 17:00 staan ze buiten. Om het uur wisselen ze. Een mooie ceremonie waarbij met grote zwaaibeweging en gestamp de wacht wordt overgedragen aan de volgende ploeg.

DE BENEDENSTAD

Na het bezoek aan het paleis gaan we naar de benedenstad. Het hoogteverschil is groot, op sommige plaatsen wel 70 meter. Er zijn verschillende wegen en trappen, maar voor de personen die minder mobiel zijn, is er de panoramische Pfaffenthal-lift, waarmee je binnen een minuut beneden bent.

De benedenstad heeft een heel ander karakter. Zo 'stads' als de bovenstad is, zo rustig en groen is de benedenstad die Grund genoemd wordt. Eigenlijk is dit deel van de stad een diepe kloof waar de rivier de Alzette doorheen stroomt. Op de plaats waar de Alzette en de Pétrusse samenvloeien staan de huizen dicht opeen. Hier lopen de wijken Clausen Grund en Pfaffenthal bijna naadloos in elkaar over.

Dit vroeger zo arme stadsdeel is inmiddels uitgegroeid tot een zeer exclusief woonoord. Op de oevers vind je knusse cafés en de meest hippe restaurants. Het nachtleven schijnt er geweldig te zijn, maar overdag is het een oase van rust, vooral in het stadspark waar de kleine rivier de Petrusse loopt. Bij mooi weer zitten groepjes mensen gezellig te picknicken in het park en schoolklasjes spelen in de speeltuin.

De wijk Grund was vroeger minder gegeerd omdat er zich twee gevangenissen bevonden. Nadat de oorspronkelijke benedictijnenabdij op het Altmünsterplateau in 1542 was verwoest, bouwden de monniken in 1606 in de Grund een nieuwe 'Abdij of Neumünster.'

De Sint-Janskerk die tussen 1688 en 1705 na een brand weer werd opgebouwd hoort bij het oude benedictijnenklooster.

De abdij, die lang geleden dienst deed als gevangenis, ligt midden in de groene woonwijk van de Grund en is een sfeervolle plaats. Nu zijn de gevangenen vervangen door cultuur. In 2004 opende het de poorten als cultureel ontmoetingscentrum. Er is woonruimte voor kunstenaars en er worden talrijke concerten, toneelstukken opgevoerd. De gratis tentoonstellingen zijn elke dag open. Op verzoek is een bezoek onder leiding van een gids mogelijk.

De brasserie Wenzel beschikt over een smaakvol terras met zicht op de vestingwerken. Op zaterdag is er vanaf 11 uur gelegenheid voor een vegan lunch. Zondags vanaf 11 uur wordt er een jazz-concert gehouden met daarna een buffet.

LUXEMBURG, STAD DER BANKEN

Als we vanaf het terras (in het centrum van de stad), uitkijken over het dal en de benedenstad, zien we in de verte het 'moderne Luxemburg'.

In de jaren ’60 ontstond op het Kirchberg-plateau, de derde hoofdstad van de Europese Gemeenschap naast Brussel en Straatsburg. Inmiddels hebben zich verscheidene Europese instellingen gevestigd in Luxemburg. Dat de architecten bij het inrichten van de wijk de vrije hand hebben gehad wordt snel duidelijk.

Kirchberg is niet echt fotogeniek maar wie van moderne architectuur houdt, zal toch wel de wenkbrauwen fronsen en verwonderd hoog en opzij kijken.

Het witte Europagebouw rijst met zijn 82 meter als een herkenningspunt uit het groen van de Kirchberg omhoog.

Daarnaast kwam in futuristische stijl het conferentiegebouw Hémicycle.

Gigantische afmetingen en donkere ramen kenmerken het gebouw van de Europese Commisie, het zogeheten Gebouw Jean Monnet. De vele hijskranen duiden erop dat men op de Kirchberg nog altijd driftig aan het bouwen is. Het betreft vooral de internationale banken die hun zaken in het land zien bloeien.

De kegelvormige daken zijn een onderdeel van het futuristische gebouw van de Deutsche Bank, een spectaculair bouwwerk van de Duitse architect Gottfried Böhm die in 1992 ook het glazen hoofdkantoor van ARBED met kunstgalerij in Esch-sur-Alzette ontwierp. Speciaal voor de groenvoorzieningen werd een Duits architectenbureau in de arm genomen.

Delphi Heliotroph is een driebenige reus, die doet denken aan een dinosaurus. Het kunstwerk siert sinds 1993 de hal van de Deutsche Bank.

De goede beleggingsvoorwaarden (er hoeft bv geen belasting op rente betaald worden) bezorgden het landje wereldwijd de reputatie van fiscaal paradijs. De afgelopen jaren schoten aan de rand van het oude centrum fonkelende glazen bankgebouwen dan ook als paddenstoelen uit de grond. Boulevard Royal wordt in de volksmond inmiddels al "Wall Street" genoemd.

Cultuurtempels

Op de Kirchberg bevinden zich behalve de Europese instellingen, ook twee prestigieuze cultuurtempels: de Philharmonie, een futuristische concerthal waar zowel klassieke als moderne concerten plaatsvinden.

Het MUDAM, het Musée d’Art Moderne Grand-Duc Jean, is een ontwerp van de Chinees-Amerikaanse architect Ieoh Ming Pei, die destijds ook de piramides bij het Louvre vorm gaf. De glaspartijen van het MUDAM, die een spectaculair lichtspel toelaten, doen een beetje aan de piramides denken. Toen het museum in 2006 de deuren opende, kregen kunstenaars carte blanche om zowel de expositie- als functionele ruimtes (café, onthaal) in te richten, waardoor het op zich al een kunstwerk vormt. De vast collectie omvat 700 werken uit binnen- en buitenland, in alle disciplines.

Het wordt omringd door Park Drai Eechelen (Drie Eikels), dat ook plaats biedt aan collectiestukken.

Kunst en moderne architectuur

Kunstenaars van naam en faam werden in de bankmetropool belast met de creatie van kunstwerken bij de kantoorgebouwen. Deze zijn verdeeld over de hele stad. Zo vind je bv. in route d’Esch voor de Banque Internationale à Luxembourg het werk Cambrages, één van de meest geslaagde sculpturen van de Luxemburgse beeldhouwer Lucien Wercollier.

Het 'chaotische kunstwerk' waarin veel schroot is verwerkt voor de Hypobank International op het Kirchberg-plateau, werd op uitdrukkelijk verzoek van de architect Richard Meier gecreëerd. Hij wilde zeer bewust zijn streng geometrische bouwstijl confronteren met de ongedisciplineerde kunst van Frank Stella. Het werk heet Sarreguemines en is bedoeld als eerbetoon aan de Luxemburgse staalarbeider.

Delphi Heliotroph is een driebenige reus, die doet denken aan een dinosaurus. Het kunstwerk siert sinds 1993 de hal van de Deutsche Bank in de rue Jean Monnet Bank op het Kirchberg-plateau. Een brons met fraaie rondingen, l’Africaine van Lucien Wercoller, siert het futuristische Sofitel in de Europese wijk.