Petra, de Weg van de voorgevels

We zijn nog onder de indruk van de 'Al-Khazneh, Schat van de Farao'.

Aan het voorplein van de schatkamer begint de bredere, zogenaamde buitenste Siq. Die leidt naar het centrum van de stad Petra.

Na het zien van de Khazneh, en de emotie die het in ons heeft opgewekt, dachten we dat alle andere voorgevels van de buiten Siq, die we nu tegenkomen – minder indrukwekkend zouden zijn. Maar dit is helemaal ten onrechte. Tegen deze rotswanden tekenen zich hier ontelbare schitterende graftomben af, en volledige wegen van graftomben vormen samen het beeld van de zogenaamde Necropolis van het theater.

In de rotswanden van deze brede weg bevinden er zich aan westelijke zijde meerdere rotsgraven, die sterk doen denken aan rijen in een theater.

De portalen zijn overwegend versierd met enkelvoudige of dubbele friezen. De uitvoering en de schikking van deze friezen doen vermoeden dat het hier om de oudste begraafplaats van Petra gaat.

Onmiddellijk naast de theater-begraafplaats bevindt zich het amfitheater.

Het theater, geplaatst in het lagere stadsdeel, verdient onze bijzondere aandacht. Toen in 1961-62 de archeologen, met behulp van het Jordaans Oudheidkundig Bureau van Beheer, opgravingen verrichtte op de plek van het theater, lagen de toneelbouw en het orkest, de overdekte zijgangen en gedeelten van de plaatsenrijen, nog bedolven onder de grond.

Men ontdekte dat de 40 rijen met stenen banken ooit plaats boden aan 7000 tot 8500 toeschouwers. De treden zijn geheel uitgebeiteld in de bergrots en zij volgen het typische Romeinse voorbeeld van een halfrond orkest. De eerste bouw dateert uit de tijd van de Nabateeërs. Later werd deze door de Romeinen uitgebreid tot aan de huidige afmetingen, ten koste van vele oude grotten met tomben.

Het amfitheater verenigt drie klassieke architectuurelementen uit de Oudheid: de ligging tegen de helling, de halfronde opstelling en de steenhouwerarchitectuur van de Nabateeërs.

De treden zijn geheel uitgebeiteld in de bergrots en zij volgen het typische Romeinse voorbeeld van een halfrond orkest.

De eerste bouw dateert uit de tijd van de Nabateeërs. Later werd deze door de Romeinen uitgebreid tot aan de huidige afmetingen, ten koste van vele oude grotten met tomben.

De definitieve ondergang van het gebouw hangt waarschijnlijk samen met de aardbeving van 19 mei 365 na Chr.

In volgende deel wandelen we verder in deze prachtige site